Ik vermoed dat iedereen wel periodes kent waar je 'Het'
kwijt bent; een periode waarin je last hebt van jezelf, je tegenstrijdige
geest, je gekwetstheid, je oververmoeidheid. Zo'n periode kan soms zo lang
duren dat de wanhoop toestaat. Wanneer je het aangaat met jezelf, merk je dat
ook hier weer een nieuw inzicht en een nieuwe levensimpuls in schuilgaat. Het
dringt zich in je op via onlustgevoelens, via onrust, strijd en klachten in je
lichaam. Meestal zijn het je directe relaties die je zo uit je comfortzone
weghalen. Vriendschap en liefde schudden je wakker en spiegelen je heel precies
in hoeverre je nog af staat van liefde. Het sjoemelen, zwijgen, vermijden van
contact en jezelf beter voordoen lijkt extra op te vallen in je relaties. Die
nodigen je uit tot echtheid, nabijheid en waarheid. Wanneer je relaties in
dienst staan van het wederzijds aangaan van bewustzijn zullen de
vermijdingspatronen duidelijk worden en word je uitgenodigd tot echtheid en het
verzachten van je hart.
Annieke die in een scheiding zit verwoordt het zo:
In de stilte lost eindelijk de frustratie en
de boosheid op waar ik deze zomer in heb vast gezeten. Ze komt als een diepe
zucht van letterlijke verlichting in me. Alles stopt - alle boze woorden en gedachten
die ik nog in me heb - ze zijn niets. Er is geen gelijk, er is geluk en dat ga
ik zelf weer opduiken vanuit mijzelf. Alle gedoe rond relatie - wel of niet -
laat los en ik geef me over. Wat een opluchting na alle strijd, gekwetstheid en
pijn. Oké, ik ga deze les weer tot me nemen en mezelf weer in de juiste baan
brengen, namelijk naar mijzelf toe. Nu ben ik gelukkig weer voelend en open en
bereid om nog dieper in mezelf toe te staan wat echt is. Gek genoeg voel ik me
nu vol liefde. Ik zie nu duidelijk voor
me wat ik wil: zo wil ik zijn.
Annieke laat zien dat ze in de terugkeer naar zichzelf de
liefde in haar hart weer kan voelen. Deze zelf-liefde kun je met of zonder
relatie ervaren, het is de grondstof van het universum, het is wat je zelf
bent. Deze universele liefde voelt aan als een zachte gouden mist die alles in
zich opneemt en omhult met glans en levendigheid, overal in doordringend. Het
terugvinden van je aandacht naar je stille binnenwereld is heel radicaal:
letterlijk wortel je jezelf door bewust terug te keren in je eigen bestaansgrond.
Wat een geluk!
Door: Lenne Gieles
