STOPPEN MET DOORGAAN

Elke dag brengt het leven mij in situaties waar ik iets van kan leren. Zo kan ik de diversiteit in mijzelf, mijn innerlijke diamant steeds mooier slijpen en polijsten en kom ik dichter bij mezelf. Vandaag stond ik even stil bij het thema stoppen met doorgaan. Ik wil jullie daarin meenemen.

Soms zijn de levenslessen ongenadig hard. Ik keek terug op mijn leven en dacht aan het moment waarop mijn toen zestienjarige dochter door een ongeval om het leven kwam. Ik herinner me als de dag van gisteren de gigantische dreun die on-verdoofd lijf en geest deed schudden alsof ik midden in een aardbeving was beland.  Dit speelde zich in alle heftigheid binnenin mij af.

Rondom mij woedde een orkaan van wereldse activiteiten, van mensen die onderweg waren, productie maakten, hun diensten aanboden en met elkaar spraken alsof er niets aan de hand was. De sneltrein denderde gewoon door. Na een tijdje voelde ik wel dat -hoewel de orkaan nog hevig tierde- er in het oog van de orkaan ook stilte heerst. Hier voelde ik me weer aanwezig en voelde ik ook de aanwezigheid van mijn dochter.

Er kwam een dag dat ik weer aan het werk ging. Wat moet je anders? Maar de lol was eraf en hoewel ik altijd met cijfers had gewerkt kreeg ik ze nu maar steeds niet kloppend. Een soort acute dyscalculie leek het. Slechts met heel veel moeite kreeg ik het werk gedaan.

Tot ik besefte, in een moment van stilte, dat dit werk niet meer bij me paste. Ik was er klaar mee. Tijd voor iets anders. Zo ging ik de opleidingen doen voor coach en counselor en nu werk ik net als voorheen nog steeds met ondernemers maar dan zonder de cijfers. En ik heb mij nog nooit zo goed gevoeld in mijn werk. In dit stuk ben ik thuisgekomen bij mezelf.

Vandaag besef ik dat ik in de jaren erna geleerd heb om af en toe stil te staan bij wat er is. Hierdoor heb ik geleerd om af en toe zelf te stoppen en stil te staan bij wat er is. En dat helpt mij om in de stroom van het leven te blijven, ook als ik het even niet meer weet.

Het gebeurt vaak dat mensen een drastische ommekeer maken in hun leven na een heftige gebeurtenis. Wat ik heb geleerd is dat er geen heftige gebeurtenissen nodig zijn die je van buiten stoppen. Je kunt elke dag, ieder moment even stoppen met doorgaan. Even voelen bij jezelf of het goed is waar je mee bezig bent. Of het nog bij je past. Of je er nog blij mee bent.  Dit doe je door terug te gaan naar binnen, terug naar het ervaren van het moment.

Dit stoppen impliceert als vanzelf dat je weer de stilte ervaart. En stilte is een waarlijke bron van inzichten, van energie, van hulp bij het oplossen van problemen. In de stilte kom je in je kracht. En vooral: in de stilte kun je thuiskomen bij jezelf. Gun het jezelf en stop af en toe even met doorgaan.

Door: Hans Mollee